Не е грев ако си ја напуштил својата татковина за да ги следиш своите соништа и да се подобриш себеси, но мора да разбереш дека тој животен пат не е лесен, бара многу што од тебе и понекогаш е разочарувачки…
Продолжуваме со циклусот „Под друга шапка“, претставување на наши автори што живеат и творат надвор од Македонија. Циклусот се вика „Под друга шапка“ затоа што со секој напис ќе ѕирнуваме под творечката шапка на авторот. Во случајов шапката може да се толкува и како друга земја и се совпаѓа со тоа што ќе претставуваме наши автори кои творат под други шапки т.е. во други делови на светот. Ги повикуваме авторите од Македонија кои живеат надвор од земјата да нè контактираат за да ги претставиме и ѕирнеме и под нивната „шапка“.
Во очекување на вашите творечки „шапки“ овојпат просторот му го отстапуваме на наш автор од Канада. Творечката шапка ќе ја поткрене Мики Петковски – музичар, композитор, продуцент, изведувач и наставник.
Опиши еден (работен) ден од твојот живот?
Мики: Пензиониран сум пет години; сега, како 70 -годишник, моите работни денови се поразлични отколку кога работев со полно работно време. До пред пензионирање секогаш бев многу зафатен со снимање, производство, изведба, пишување аранжирање и предавање музика. Сега, не сум на одреден распоред, но продолжувам со креативноста и пишувањето музика. Како пензионер, се фокусирам повеќе и на здравјето, пливање, тенис и многу други работи.
Од почетокот на ковид пандемијата животот се промени и луѓето се повеќе онлајн, сепак, сè уште верувам во музика во живо.
Дали животот во твојата средина се менува на подобро или полошо и зошто?
Мики: Од една страна е многу подобро, но од друга страна и не е толку добро. Навистина не
го споредувам мојот сегашен живот со минатото, се додека сум продуктивен, за мене тоа е добар живот.
Еден од факторите кои многу помагаат во нова земја е познавањето на странски јазик. На некој начин стануваш попаметен кога учиш и друг јазик, но никогаш не треба да го заборавиш својот мајчин јазик.
Не е грев ако си ја напуштил својата татковина за да ги следиш своите соништа и да се подобриш себеси, но мора да разбереш дека тој животен пат не е лесен, бара многу што од тебе и понекогаш е разочарувачки. Отсекогаш сум верувал дека во животот мора да постои некаква рамнотежа. Никогаш не треба да го заборавиш родното местото; тоа влијае врз многу од навиките и пријателствата.
Во општеството во кое израснав беше вообичаено да се даде и да се добие помош, но верувам дека треба да станеш индивидуалист што е можно порано, тоа ги олеснува работите околу преселување во друга земја.
Финансиски добро стоев во поранешна Југославија, исто така добро се снајдов и тука; но дали тое е доволно добро за да се игнорираат чувствата што ги имате кон семејството и пријателите и од детството?
Како се инспирираш, како ти доаѓаат идеите за творење?
Мики: Прилично лесно. Помага тоа што сум професионален музичар со седум години студии на два универзитети. Благодарение на тоа полесно ги преточувам во музика моите секојдневните случувања. Се инспирирам слушајќи и читајќи музика. Најчесто слушам класична или филмска музика. Стручниот пристап ми помага да бидам пооригинален. Секоја добра музика може да ме инспирира.
Дали мислиш некогаш да се вратиш во Македонија (да/не) и зошто?
Мики: Во последните четири години двапати се вратив во Македонија. Но ковид пандемијата ги промени плановите за дополнителни посети и можно враќање назад. Моето срце ми вели да се вратам назад, но умот не е сигурен. За имигрант како мене може да има многу причини за враќање, како и за не враќање. Во ова несигурно време на ковид многу потешко е да се донесе конечна одлука.
Следуваат неколку аудио/видео записи и изведби од богатиот опус на Мики, што за оваа прилика ги одбравме за Везилка:
Мики Петковски – музичката легенда од скопскиот асфалт
„Кој знае“ од албум „Ko Zna“
„Илуминација“ од албумот „Ko Zna“
„Будење“ од албумот „Ko Zna“
Мики Петковски е професионален музичар, композитор, продуцент, изведувач и наставник повеќе од 30 години. По добивањето на диплома за музика во Европа, продолжува на Универзитетот Јорк со џез – студии под Johnон Гитенс, Френк Фалко и Дон Томпсон. Разновиден во сите музички стилови, Петковски настапил на стотици снимки и во живо. Неговото европско искуство вклучува неколку албуми и ЦД -а кои вклучуваат работа со добитникот на Греми наградата Мартин Леван, брендот Х перкусионистот Морис Перт, „Смак“ и „Леб и сол“ (два несомнено најдобри фузија/рок бендови од поранешна Југославија) и многу повеќе. Петковски беше ран фаворит во светската етно и џез фузија. Неговото искуство во Северна Америка вклучува турнеи, изведби и снимања со многу познати уметници, меѓу кои и добитничката на Греми наградата, Алана Мајлс, басистот Џеф Хили, Џо Рокман итн. Петковски имал турнеи низ Канада и САД, настапувајќи на места како Рој Томпсон Хол, Канадска земја на чудата и на CBC & TVO. Композициите и продукциите на Мики Петковски вклучуваат современи, фузиони, џез и кратки филмски парчиња и џинглови.
Во последните години, Петковски ги посветува своите напори за развивање на талентот и способноста на млади уметници, снимање, продукција и настава. Неговите публикации вклучуваат избор на оригинални композиции за џез пијано. Во своето современо студио, тој произведува ЦД-а од млади музичари во различни стилови, вклучувајќи класични, бродвејски, поп, џез и етно. Неговата способност да ги насочи младите уметници им овозможува тие да го дадат најдоброто, што резултира во создавање на ЦД проекти со највисок квалитет.
Како поранешен раководител на Одделот за категорија џез пијано на фестивалот „Пил“, еден од најстарите и најголеми натпреварувачки фестивали во Канада, Мики Петковски напорно работи на подигнување на вредноста и свесноста за џезот кај денешните млади музичари. Благодарение на неговите напори, Оскар Петерсон сега е почесен покровител на фестивалот.
